سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

مدیر کل دفتر امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با تاکید بر اینکه خشک شدن دشت های سیلابی و تالاب ها و افت آب های زیرزمینی و نابودی پوشش گیاهی ناشی از آن، علت العلل وقوع طوفان های ماسه ای و گرد و غبار در سطح ملی و منطقه ای است، تامین حقابه محیط زیستی و تعادل بخشی آب های زیرزمینی را برای مرطوب سازی خاک و زادآوری و استقرار پوشش گیاهی در مناطق حساس به فرسایش بادی و کانون زاهای تولید گرد و غبار ضروری دانست،
وحید جعفریان روز شنبه در گفت و گو با مرکز اطلاع رسانی سازمان منابع طبیعی، تشدید و استمرار خشکسالی و مدیریت ناپایدار منابع آب را از مهمترین مصادیق تخریب سرزمین و بیابان زایی در این منطقه آسیب پذیر دانست که تحت تاثیر توامان عوامل اقلیمی و انسانی عارض شده است.
به گفته وی در صورت عدم کارایی و عملکرد نامناسب مدیریت منابع آب در سطوح ملی و منطقه ای، پوشش گیاهی و اکوسیستم های حساس مناطق بیابانی اولین قربانی خواهد بود و در چنین شرایطی نه تنها امکان توسعه پوشش گیاهی مقدور نبوده بلکه پوشش موجود نیز به سرعت تخریب شده و از بین خواهد رفت.
  او با اشاره به اینکه بر اساس درس آموخته ها و تجاربی که گاه با صرف هزینه های زیاد و در طی  یک زمان طولانی بدست آمده تصریح کرد: جلوگیری از تخریب سرزمین و بیابان زایی  می بایست به عنوان یک اولویت در دستور کار برنامه ریزی های ملی و منطقه ای قرار گرفته و مدیریت پایدار سرزمین با همکاری موثر دستگاه های اجرایی  بویژه همکاری وزارت نیرو در سطح ملی فراهم شود.
وحید جعفریان، کارگروه ملی مقابله با بیابان زایی - که اخیرا پس از یک وقفه طولانی فعال شده - را جایگاه مناسبی برای ایجاد همکاری و هماهنگی های بین بخشی و پیگیری مباحث منطقه ای مدیریت  طوفان های ماسه ای و گرد و غبار بر شمرد و خاطر نشان کرد: براساس مصوبه هیئت دولت این کارگروه مسئولیت پیگیری و استفاده از ظرفیت کارگروه مقابله با بیابان زایی را به عهده دارد.
مدیر کل دفتر امور بیابان سازمان منابع طبیعی تصریح کرد: کنوانسیون مقابله با بیابان زایی تنها نهاد رسمی از منظر حقوق بین الملل در خصوص تخریب سرزمین و بیابان زایی است که می تواند در فرایند تعریف طرح های منطقه ای مقابله با گرد و غبار و الزام کشورهای همسایه در اجرای این طرح نقش آفرین باشد.
به گفته این مسئول امور بیابان، بیش از 30 میلیون هکتار ازاراضی منابع طبیعی  تحت تاثیر فرسایش بادی قرار داشته و قریب به 13.5 میلنون هکتار از این وسعت به لحاظ قرارداشتن در محدوده منابع زیست انسانی نظیر شهرها و روستاها، اراضی کشاورزی، شهرک های صنعتی و تاسیسات زیربنایی نظیر راه ها و خطوط راه آهن، خسارات قابل توجهی را به این منابع وارد می سازند.